Dat Elin nogal eens wat eigenwijs is, kan jullie niet ontgaan zijn.
Zo ook met het avondeten. Trouwens ook met het ontbijt, lunch en tussendoortjes...
Mevrouw heeft een aantal keer bij ons gekeken en kwam tot de duidelijke conclusie: "hey, Elin niet mes! mama wel mes, papa wel mes, Elin niet mes." Ja dat klopt en dat heeft zo zijn reden. Je bent pas bijna 2,5...
Elin vond dit geen goede reden en na een paar dagen strijd om een mes hebben we er haar toch 1 gegeven. Ze smeert haar boterhammen zelf (die ze eigenwijs genoeg: "poppekramen" noemt) met pindakaas of smeerkaas. Chocoladepasta mag ze niet zelf smeren, dan steekt ze het mes in haar mond. "Nee he, Elin mag nie snoepe he?" Uhm nee, niet van het mes snoepen. Straks heb je pijn...
Natuurlijk gaat het dan toch een keer mis. Na een paar weken goed te kunnen smeren en zelfs al worstjes snijden, probeerde ze het vanavond weer. Slachtoffer: een worstje, en Elin..
Elin was aan het snijden met haar rechterhand. Alleen haar linkerwijsvinger kwam iets te dicht in de buurt. Alsof het volkomen normaal was zei ze: "Oh, mama, Elin heeft pijn. Kijk. Lippenstipt. Ja rood lippenstipt"
Oh shit, Elin je bloedt!!! Je moet nu huilen, je hebt pijn. Maar nee, mijn dappere kleine driftkikker heeft geen pijn. Ze heeft lippenstift, wat uit haar vinger stroomt (oke, druppelt)
Gelukkig viel het allemaal wel mee. Maar ik schrok wel. Elin niet, die vond het prachtig dat ze haar eigen lippenstift had gemaakt... rare meid!
reacties (0)